Wykazanie zgodności inwestycji z ustaleniami planu miejscowego obiektów budowlanych tymczasowych

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi kasacyjnej X od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ze skargi X na decyzję Wojewody w przedmiocie zgłoszenia sprzeciwu w sprawie budowy garażu oddala skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że ustalenie faktów w takim postępowaniu sprowadza się do ustalenia okoliczności dotyczących planowanej inwestycji, czyli obiektu budowlanego objętego określonymi robotami budowlanymi oraz miejsca lokalizacji tych robót. Zdaniem Sądu jest bezsporne, że inwestor złożył zgłoszenie budowy czterech garaży dwustanowiskowych. Sąd stwierdził, że brak zgodności planowanej inwestycji z ustaleniami planu jest oczywisty. Działka jest przeznaczona na stadion lekkoatletyczny z infrastrukturą oraz na ciąg pieszo-jezdny. Planowana inwestycja w postaci czterech garaży dwustanowiskowych nie mieści się w przeznaczeniu przewidzianym Planem.

Zdaniem Sądu bezzasadny jest zarzut skarżącego naruszenia prawa materialnego, tj. art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. W myśl tego przepisu, organ administracji architektoniczno-budowlanej wnosi sprzeciw, jeżeli budowa lub wykonywanie robót budowlanych objętych zgłoszeniem narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Skoro objęte zgłoszeniem roboty budowlane, tj. budowa garaży narusza § 6 pkt Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to konsekwencją było wydanie przez organ decyzji o sprzeciwie.

Sąd zauważył, że nie ma związku z przyczyną rozstrzygnięcia o sprzeciwie podniesiony przez skarżącego zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 pkt 12 Prawa budowlanego (stanowiący o tym, że pozwolenia na budowę nie wymaga budowa tymczasowych obiektów budowlanych). Sąd podkreśla, że abstrahując od możliwości zakwalifikowania garaży jako tymczasowych obiektów budowlanych w rozumieniu przywołanego przepisu, skonstatować trzeba, że zwolnienie od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, a jednocześnie ustanowienie obowiązku zgłoszenia robót budowlanych (art. 29 ust. 1 pkt 12 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego) nie oznacza, że w takiej sytuacji inwestor jest zwolniony od wykazania zgodności inwestycji z ustaleniami planu miejscowego.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2019 r., II OSK 3022/17.

Kancelaria Janowski Markiewicz

2020-08-10

powrót do listy orzecznictw